Ανάκτηση Δεδομένων από RAID

RAID 0 (Striping): Μοιράζει τα δεδομένα εξίσου σε δύο ή περισσότερους δίσκους, βελτιώνοντας την ταχύτητα ανάγνωσης και εγγραφής, αλλά χωρίς καμία ανοχή σε σφάλματα (κανένας δίσκος δεν μπορεί να αποτύχει χωρίς απώλεια δεδομένων).

RAID 1 (Mirroring): Δημιουργεί ένα άμεσο αντίγραφο των δεδομένων σε δύο ή περισσότερους δίσκους, παρέχοντας υψηλή ασφάλεια, καθώς αν αποτύχει ένας δίσκος, τα δεδομένα παραμένουν στον άλλο.

RAID 1E: Αυτή η διάταξη είναι μια παραλλαγή του RAID 1 που παρέχει βελτιωμένη ανθεκτικότητα και αποδοτικότητα αποθήκευσης. Συνδυάζει το mirroring με ενσωμάτωση παραλειπόμενης πληροφορίας, επιτρέποντας την αποθήκευση δεδομένων σε έναν ή περισσότερους δίσκους. Η RAID 1E μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί και αν ένας δίσκος παραλείψει, προσφέροντας μεγαλύτερη ασφάλεια από την παραδοσιακή RAID 1.

RAID 0+1: Αυτή η διάταξη είναι ένας συνδυασμός του RAID 0 (striping) και του RAID 1 (mirroring). Σε αυτήν την περίπτωση, τα δεδομένα χωρίζονται σε δύο ή περισσότερους δίσκους (RAID 0), και στη συνέχεια αυτά τα striping δεδομένα αποθηκεύονται σε έναν ή περισσότερους άλλους δίσκους μέσω mirroring. Παρόλο που προσφέρει καλή απόδοση, έχει μειωμένη ανοχή σε αποτυχίες σε σύγκριση με το RAID 10, καθώς μια αποτυχία σε έναν από τους mirrored δίσκους μπορεί να οδηγήσει σε απώλεια δεδομένων.

RAID 5: Χρησιμοποιεί striping με παραλληλία (striping with parity), αποθηκεύοντας δεδομένα και παραλειπόμενα σε τρεις ή περισσότερους δίσκους. Επιτρέπει την ανοχή σε μία αποτυχία δίσκου.

RAID 5E: Είναι μια παραλλαγή του RAID 5 που επιτρέπει την αποθήκευση ενός δίσκου παραλειπόμενης πληροφορίας και ενός επιπλέον δίσκου προς χρήση ως hot spare. Αυτή η ρύθμιση παρέχει καλές ταχύτητες ανάγνωσης και γραφής με την εξασφάλιση ότι εάν αποτύχει ένας δίσκος, υπάρχει χώρος για άμεση αντικατάσταση.

RAID 5EE: Αυτή είναι μια εξελιγμένη έκδοση του RAID 5E, που επιτρέπει τη χρήση ενός επιπλέον δίσκου ως hot spare, ενώ διατηρεί την παραλειπόμενη πληροφορία. Είναι σχεδιασμένο για να προσφέρει ακόμη καλύτερη ανοχή σε αποτυχίες και διαχείριση χώρου.

RAID 3: Χρησιμοποιεί byte-level striping και μια δισκέτα παραλείψεων. Είναι λιγότερο δημοφιλές λόγω των περιορισμών του

RAID 6: Παρόμοιο με το RAID 5 αλλά με διπλή παραλειπόμενη πληροφορία, επιτρέποντας την ανοχή σε δύο αποτυπώσεις δίσκων

RAID 10 (ή RAID 1+0): Συνδυάζει τις δυνατότητες του RAID 0 και RAID 1, παρέχοντας υψηλή ταχύτητα και ανθεκτικότητα με το mirroring και το striping.

RAID 50: Συνδυάζει RAID 5 και RAID 0, παρέχοντας τα πλεονεκτήματα και των δύο, δηλαδή βελτιωμένη ταχύτητα και αντοχή.

RAID 51: Αυτή η διάταξη συνδυάζει RAID 5 και RAID 1, προσφέροντας τα πλεονεκτήματα και των δύο. Τα δεδομένα είναι αποθηκευμένα σε block-level striping με παραλειπόμενη πληροφορία (RAID 5), ενώ οι δίσκοι είναι επίσης mirrored (RAID 1), παρέχοντας υψηλή ταχύτητα και αξιόπιστη ανθεκτικότητα έναντι αποτυχιών δίσκων.

RAID 2: Χρησιμοποιεί bit-level striping και απαιτεί μια ξεχωριστή μονάδα για κάθε bit των δεδομένων. Σπάνια χρησιμοποιείται.

RAID 4: Παρόμοιο με το RAID 3, αλλά χρησιμοποιεί block-level striping. Αν και παρέχει παραλειπόμενη πληροφορία, δεν είναι ευρέως χρησιμοποιούμενο.

RAID 60: Συνδυάζει RAID 6 και RAID 0, προσφέροντας διπλή ανοχή σε αποτυχίες δίσκων και βελτιωμένη απόδοση